As palabras son instrumentos de comunicación. Sirven para cousas moi básicas: saudar, agradecer, pedir axuda, disculparse, darlle nome aos obxectos que empregamos cada día etc. pero tamén sirven para contar historias fermosas, para cantar e recitar poemas, para explicar as nosas emocións, para compartir as nosas vivencias cos amigos. As palabras son insustituibles na comunicación e na creatividade humana. Como sempre lle digo aos peques, os poemas, os contos, as cancións, os libros que recollen toda esa tradición son os nosos mellores amigos, con eles aprendemos, disfrutamos, viaxamos, sentimos e pensamos. Non esquezades que a linguaxe determina a maneira de ver o mundo, permítenos establecer vínculos sociais e transmitir unha cultura, permítenos comprender o que se nos explica (a ciencia, a historia...) e, polo tanto, avanzar, evolucionar. O filósofo británico L. Wittgenstein dixo: "Os límites da miña linguaxe son os límites da miña mente."
Así pois, partindo deste premisa, o desenvolvemento da linguaxe oral é fundamental para que os nenos e nenas podan aprender moitas cousas, podan pensar e crear, podan expresarse con precisión e podan transmitir os seus propios pensamentos. E por iso o tema do noso proxecto anual vai estar centrado na importancia das palabras e da linguaxe oral.
PROXECTO BLABLALANDIA
Vai estar estructurado en torno á poesía e aos contos como os medios máis lóxicos para conectar cos nenos e nenas e introducilos nun mundo de valores, tradicións, mitos, coñecementos de toda índole que os achegan á diversidade cultural, á memoria colectiva e á creatividade humana. A tradición oral é un medio de transmisión da cultura dunha comunidade de xeración en xeración. Mediante a palabra xeramos emocións e transmitimos diversidade de contidos. Asimesmo, mediante a potenciación da expresión oral e da inmersión nas historias, relatos, poemas transmitidos de xeito oral ao longo dos tempos, promoverase o achegamento á lectoescritura, a motivación por aprender a ler e escribir e o amor polas linguas, a interculturalidade e as tradicións.
Ø A poesía será traballada partindo da poeta GLORIA FUERTES (a ela non lle gustaba a palabra poetisa: “Cuando empezaba a escribir con 15 o 20 años, lo de poetisa me sonaba fatal. Una mujer que pinta es una pintora, yo quería ser poeta y lo he impuesto. Un cuadro si está bien pintado no se tiene que notar si lo ha hecho un hombre o una mujer igual que un buen poema. Yo no me quiero parecer a vosotros -los hombres- pero lo de poetisa me suena fatal.”)
Ø Os contos, e de xeito máis
concreto, a narración oral, terá
como figura salientable e puntode partida a BONIFACE OFOGO, griot/contador de contos camerunés que afirma: “a
narración oral tende unha ponte entre os contemporáneos e a ancestralidade, e
entre distintas culturas.” “Poucas cousas existen como o conto que sexan tan
universais. Son arquetipos que evocan as emocións humanas fundamentais e os
medos aos que se enfrenta permanentemente a humanidade: o descoñecido, o
Absoluto, a trascendencia, o outro, etc.” “Enriquecendo o imaxinario das persoas
podemos ampliar o seu horizonte vital e mellorar a súa percepción do mundo.” “Os
contos actúan para axudar a construir mundos imaxinarios, fortalecer as nosas
identidades e axudar a superar as adversidades da nosa vida cotián.” (Ofogo, Una vida de cuento, ed. Kalandraka,
colección Puntos Cardinales, 2025)
- contos ou poemas de Gloria Fuertes e Boni Ofogo ( e por extensión, poemas e contos fermosos doutros autores)
- fotos ou debuxos dos autores que imos estudiar
- murais que fagades na casa con información da súa vida,
- xogos (cartas, puzles etc.) con personaxes de contos
- bonecos relacionados cos protagonistas dos poemas ou dos contos...
Por hoxe nada máis. Queda inaugurado o "PROXECTO BLABLALANDIA" da man de dous personaxes que fixeron da palabra e da transmisión oralo sentido da súa vida, Gloria Fuertes e Boniface Ofogo.
Espero que todos/as o disfrutedes a través dos ollos dos vosos fillos e fillas.
