GALOPÍN, FOLLAS DE OUTONO E IOGA

    Non sei se os pementeiros e pementeiras falan na casa de Galopín porque na aula disfrutamos moito con el. É un cabaliño moi viaxeiro que galopa polo mundo e nos vai mostrando fantásticas obras de arte e paisaxes abraiantes. Ademais, Galopín, móstranos que non sempre nos movemos a toda velocidade, que hai diferentes ritmos. Unhas veces imos a modiño, outras un chisco máis rápido e outras a toda velocidade. Nin que dicir ten, xa imaxinaredes, que nesta clase todas e todos queren ir a toda velocidade porque lles parece moito máis divertido.

   Pois mirade, Galopín, o noso cabaliño  cambia de cor e vai (ata o de agora) a catro lugares diferentes. Así é a recitación que repetimos xuntas/os:

       E aquí están os lugares que visita:

       1.- París, onde ve a Torre Eiffel

´      2.- Estambul, onde ve Santa Sofía de Constantinopla

           3.- Japón, onde ve o Monte Fuji

       4.- China, onde ve a Gran Muralla China

   Pero non só viaxamos con Galopín polo mundo, senón que tamén estivemos pintando unhas follas de outono coas cores características desta época do ano: marrón, laranxa, amarelo e vermello. Os bosques no outono mostran cores ben fermosas.

 

      E seguimos facendo ioga. Cada venres vou notando que hai máis ganas de facer ben as posicións, parece que hai máis concentración e imos conseguindo momentos de calma. Encántame ver eses momentos nos que intentan reproducir unha asana, e tamén cando se sorprenden vendo que a profe fai algo que lles parece difícil porque iso indica que hai intención de superar retos. Espero que cada día lle poñan máis ganas xa que esta disciplina ten moitos beneficios e eu sei que o van disfrutar cada vez máis. Tamén están aprendendo a facer intentos e a non conseguir algo á primeira sen frustrarse. Moitas veces teñen medo de intentar calqueira cousa porque lles costa asumir que non foron capaces. Por iso cando vexo que se poñen contentos/as porque o intentaron e eu lles digo que a próxima vez sairá mellor e canto máis practiquemos, máis perfección lograremos, penso que xa estamos cumplindo un obxectivo importante: aprender a esforzarnos e a postergar o éxito, aprender que podemos mellorar e ter ganas de facelo, valorar os pasiños que imos dando e disfrutar dese camiño.

    Estas dúas asanas, fixémolas con moito coidado . É importante colocarse ben e non ter prisa xa que son dúas posicións nas que forzamos un pouco a colocación do pescozo  e hai que ter coidado de non mancarse. Por iso a profe foi colocando a cada neno/a con tranquilidade, dando indicacións e deixando que a postura fora evolucionando según as capacidades de cada un. Non se trata de forzar senón de ir deixando que o corpo se vaia colocando, procurar manter unha alineación entre as pernas, o tronco e a cabeza e ir vendo o que somos capaces de facer. A primeira vez non vai ser perfecto pero estamos aprendendo a colocarnos e a intentalo. Insistín moito en non apresurarse, en non mirar para os lados e en non facer moita forza no pescozo porque podemos mancarnos.

    Verdade que o están facendo moi ben? E seguirán mellorando e acadando máis precisión, equilibrio e coordinación!