jueves, 28 de mayo de 2020

A VERDADEIRA HISTORIA DAS CORES

   E hoxe é o momento perfecto para falar de cores. Fai xa bastantes días que vos dixen que vos ía contar  "A verdadera historia das cores" pero foron xurdindo algunhas cousas que tamén quería compartir no blog, e fun deixando en espera esta entrada. Así que chegou o momento. Cando fixemos o círculo cromático vimos as cores primarias (azul, amarelo e vermello) e as secundarias (violeta, verde, e laranxa).
    Pois ben, hoxe imos ver cales destas cores son complementarias. É moi sinxelo. se mirades o círculo cromático, as cores complementarias son xusto as que están enfrente unha da outra. É dicir, o verde e o vermello son complementarias, o azul e o laranxa son complementarias e o amarelo e o violeta son  complementarias. A cor complementaria de cada cor primaria é a mestura das outras dúas cores primarias.
  


  As cores complementarias cando as colocamos unha ao lado da outra danse forza, as cores parecen máis intensas e iso permítenos empregalas para expresar emocións máis fortes nas pinturas, para atraer a nosa vista.



Se mirades as flores que eu pintei en vermello e amarelo podedes comprobar que son iguais, que empreguei a mesma cor en cada exemplo. Despois pintei o fondo diferente. Nun caso coa cor complementaria do vermello e o amarelo e, noutro caso, con outra cor diferente. Así podemos comprobar como as flores parecen ter unha cor máis intensa cando o fondo é a súa cor complementaria (as fotos quizá non son moi boas e non se aprecia  o efecto, pero podedes probar na casa a ver se notades como as cores se dan forza ou se "debilitan" unhas ás outras)




Moitos pintores empregaron esta técnica de empregar as cores complementarias xuntas para destacar certas partes da pintura, para resaltar algunhas personaxes ou transmitir emcións máis fortes. Mirade estas obras e buscade onde están as cores complementarias xuntas ou cerca para darse forza.
 
Van Gogh emprega no "Sembrador" e na "Siesta" o azul ao lado do laranxa e o violeta co amarelo e acadando  así pinturas con moita intensidade.
No retrato do "Dr, Gachet" tamén emprega os laranxas contrapostos aos azuis e, na mesa, fai un xogo entre o vermello da superficie e o verde das follas da dedaleira. ¿Recordades que falamos da dedaleira? Nesta obra destaca a cara do médico pero tamén esa planta nas súas mans, unha planta medicinal que sirve para "explicarnos" cal é a profesión do retratado.

    Monet, no seu campo de amapolas tamén emprega as cores complementarias, neste caso o verde do campo e o vermello das amapolas, de maneira que a nosa vista vai rapidamente a esa zona do cadro dándolle moito protagonismo as flores, máis que ás personaxes que pasean.
    "Xogar" coas cores, ver como se inflúen unhas ás outras é moi interesante. Agora déixovos dous vídeos para que os vexades cando vos aetezca. No primeiro explícovos todo esto das cores complementarias. E o segundo é a naración do conto "A verdadeira historia das cores" un fermoso libro para todos os nenos e nenas amantes da pintura.

Eva Heller. "La verdadera historia de los colores. Para niños ...
   E si queredes pintar algunhas obras de arte empregando cores complementarias aquí vos deixo algúns debuxos... Pero podedes practicar con calqueira imaxe ou debuxo voso...


Obra de arte - Colorear para Adultos  Van Gogh para niños. Vídeos, dibujos para colorear, canciones ...

    Con estes debuxos, moito máis sinxelos podedes probar as distintas combinacións de cores. Se empregades os contrastes con cores complementarias, seguramente as pinturas chamarán máis a atención, serán máis intensos Pero ao mellor esa intensidade non vos gusta e preferides pintar con tonos menos contrastados que, seguramente, farán que os debuxos sexan máis relaxantes. ¡Veña, a xogar coas cores!
Dibujo de un cuadro con dos floresDibujo de una manzana en un cuadroResultado de imagen para imagenes para dibujar | Flores fáciles de ...


No hay comentarios:

Publicar un comentario

POLICUBOS: MATES DIVERTIDAS

   Xa a estas alturas, para todos resulta evidente que  o xogo é unha maneira de aprender. Lóxicamente nas aulas de infantil sempre hai temp...