OUTRA SEMANA ESTUPENDA

     Remata outra semana máis, e seguimos facendo  moitas cousas na "Pementeira". Seguimos traballando moito cuestións como as rutinas cotiáns que son necesarias nunha aula para manter un orden básico e unha organzación que nos proporcione calma e tranquilidade, pero tamén nas normas de hixiene "extras" como o uso correcto das mascarillas, a hixiene de mans e a distancia (esto último é o que máis costa a verdade sexa dita). Así que aquí, voulle pedir a todas as familias que lles insistades aos nenos e nenas que, na medida do posible, non se xunten demasiado aos demais. É certo que xogar cos  compañeiros/as, falar e tocalos en certos momentos é inevitable, eu mesma non estou todo o tempo recordándolles que non o fagan porque en ocasións unha aperta pode ser tan necesaria como unha menciña, pero o que sí podemos evitar e falar berrando e achegarnos á cara doutro neno/a sin mascarilla, ou estar facendo as típicas "pedorretas" coas que inevitablemente se escupe. Tamén viría ben que os nenos e nenas practicaran o lavado de mans na casa porque vexo que moitos están esperando que eu llas lave, ou simplemente as deixan debaixo do grifo mentres a auga corre. 

     En fin, non nos quedemos con estas cousas, que sabemos que son importantes, claro, pero que iremos traballando constantemente entre todos. Este grupo de nenos/as é un grupo activo, moi falador, moi habituados a chamar a miña atención berrando... pero tamén son nenos e nenas intelixentes, curiosos e con ganas de aprender. E ese é o camiño que temos que seguir. Motivalos, poñerlles modelos axeitados a seguir, marcarlle a ruta con normas claras e sin ceder a caprichos e valorar os seus progresos, porque hhai progresos e vaai haber máis, sen dúbida, xa veredes.

   Agora ides ver como van traballando con tranquilidade disfrutando da música, como se esforzan en yoga, como disfrutan xogando e cantando, e como aprenden cousas sobre o proxecto UBUNTU.

   Como vedes, fixemos a "posición do peixe" ou Matsyasana. Fixémola con moito coidado, un a un, para colocar ben a cabeza e o pescozo. Sempre lles insisto en que cando imos doblar o pescozo, ou tumbarnos no chan, ou voltear as pernas cara atrás, temos que facelo con moita suavidade porque  do contrario podemos mancarnos. Se o facedes na casa, recordade, imos colocándonos con moita suavidade no chan, cruzamos as pernas e, pouco a pouco, intentamos virar a nosa cabeza intentando colocar contra a chan a parte superior, como si quixéramos ver o que temos detrás. Comprobaredes que algúns son capaces de colocar moi ben a cabeza e outros teñen máis dificultades. É normal, hai posturas que son mellores e máis doadas para unse  outras para outros. Non forzamos moito pero intentamos ir probando ata onde chegamos cada un de nos. Hai máis flexible e menos flexible, máis resitente e menos resistente, con máis equilibrio e con menos equilibrios... somos todos distintos e todos válidos. esforzámonos porque sabemos que podemos mellorar, pero sin dramas e sin prisas.

   Ademáis da postura do peixe, tamén lles contei unha fermosa lenda sobre esa posición, que falaba dun rei sabio chamado Manu e un peixe moi especial porque en realidade era Lord Visnú.

Preguntádelle aos peques se a recordan e comprobaredes que esa historia é moi, moi similar a outra que nós, na nosa cultura e tradición, coñecemos moi ben.

      A continuación veredes como estamos traballando concentrados nunha actividade impresa, analizando o corpo dun insecto e aprendendo como un insecto colabora cunha árbore.

  Outra novedade é que xa temos as bolsas para gardar abrigos e  bolsiñas da merenda e ter todo ben aislado nos percheiros do corredor. Así evitamos aandar todos tocando as cousas cada vez que pasamos polos corredores ou imos coller algo que necesitamos. Non supuxo ningunha complicación extra entender como empregar estas bolsas pero é certo que si os deixo, eles/as  deixan todo de calqueira maneira, sempre queren facer todo correndo, non se molestan nin en abrir a bolsa, xa queren meter todo por un burato... Unha vez máis temos que repetir como facer as cousas e non facelas nós por eles. Eles poden pero se os deixamos, marcharan correndo a facer algo que lles apetece máis obviamente, mentres llo facemos nos.

  E agora un traballiño que penso que vos pode gustar ás familias. Aquí está a primeira "ponencia" sobre abellas e formigas feita por algúns pementeiros/as que se presentaron voluntarios para explicarnos algunhas cousas sobre estes dous insectos dos que estamos a falar estes días. Fixádevos ben en todo o que din porque están empregando un vocabulario moi técnico: polinización, trofalaxis, feromonas... As abellas e as formigas son bos exemplos de cooperación e traballo en equipo tanto entre membros da mesma especie como entre exemplares de especies tan diferentes como as formigas e as acacias. Outro dato importante é que practicamente non tiven que repetir ningunha gravación, o cal quere dicir que os ponentes foron capaces de concentrarse no que dicían. Sí que se notan un pouquiño os nervios do momento de enfrentarse a unha cámara. É lóxico, pero encantoume ver que moitos se animaron a participar, sin ter medo, con ilusión (algúns tamén querían pero non nos dou tempo a máis. Próximamente compartiremos máis presentacións en vídeo como esta porque  son moi interesantes, non vos parece?)