De novo un aniversario para celebrar na Pementeira. Hoxe tocoulle o turno, nada máis e nada menos, a Rosalía de Castro. Por iso o día de hoxe estaba adicada a esta poetisa de Padrón. A semana pasada estivemos traballando un poemiña moi fermoso de Rosalía ("Cando a luniña aparece") que fala da tristura que nos fai sentir o feito de perder a alguén que queremos, pero tamén falamos do importante que é recordar sempre aos que xa non están connosco porque todos seguiremos sempre vivos mentres alguén nos recorde, verdade? Ademais de ler e reflexionar sobre o poema, fixemos unha bonita gravación na que participaron todos os nenos/as da aula.
Hoxe fixemos unha actividade impresa coa primeira estrofa do poema "Cando a luniña aparece" e despois cada neno/a tivo a sorte de recibir un libriño dos Bolechas sobre Rosalía de Castro, un agasallo do Concello de Padrón, que levaron para casa.
.jpeg)
quedou precioso!! e o poema é fermosísimo!!!! este ano descubro varios poemas que non coñecía, como este.. grazas
ResponderEliminarun saudo
Quedó muy bien.
ResponderEliminarSon unos artistas,cada vez se les ve más sueltos.
Enhorabuena
Gravamos rapidiño a verdade, eu pensei que quizá non nos ía dar tempo de facelo porque a proposta foi feita xusto durante o confinamento pero, sin embargo, fixémolo nun día. Recordaban moi ben o poema, traballamos o contido, falamos moito e gravamos nun periquete. O problema non soe ser a memoria nin as ganas, saen sempre voluntarios, non o fai ninguéná forza, sempre queren participar...o que realmente lles costa é aguantar en silencio cando outro compañeiro/a está gravando, o de esperar, ter paciencia e estar en silencio é aínda un obxectivo que temos que lograr na Pementeira 😅😅😅
ResponderEliminarBravo niñ@s!! Os quedaron preciosos🥰
ResponderEliminar